ستارگان پرفروغ آسمان دولاب

همشهری آنلاین-مقداد مهرابی :معرفی و ذکر جانفشانی ها از خود گذشتگی ها شهیدان سرافراز جنگ و نقش مهمی در ترویج اندیشه ها و فرهنگ ایثار طلبی میان نسل جدید دارد و در این بخش به معرفی تعدادی از شهیدان شاخص می پردازیم.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

قهرمان ملی دولاب

۱۷ مهر ۱۳۰۳ شهید «سید مجتبی میرلوحی» معروف به نواب صفوی در محله خانی‌آباد و در خانواده‌ای روحانی دیده به جهان گشود. نواب صفوی بعد از پایان تحصیلاتش از نجف به سرزمین مادری برای مبارزه با طاغوت بازگشت. به دلیل ماهیت مبارزات سیاسی‌اش و تعقیب از سوی مأموران حکومتی بعد از تشکیل جمعیت فداییان اسلام، جای ثابتی برای سکونت نداشت تا اینکه محله دولاب را برای زندگی و نیز به عنوان سنگر مبارزات انتخاب کرد. ترور نافرجام «حسین علاء» در دوم آذر ۱۳۳۴ بهانه‌ای شد برای دستگیری نواب صفوی.

شاگرد پایه نواب صفوی

شهید «خلیل طهماسبی» از مریدان حلقه شهید نواب صفوی در گروه فداییان اسلام بود. او سال ۱۳۰۲ در تهران پا به عرصه هستی گذاشت. او که حرفه‌اش نجاری بود سال ۱۳۲۷ در منزل آیت‌الله ‌تکامل با نواب صفوی آشنا شد. سال ۱۳۲۹ با شرکت در ترورو رزم‌آرا، نخست وزیر وقت، راه را برای ملی شدن صنعت نفت هموار کرد، اما مزدش دستگیری و ۲۰ ماه زندانی شدن بود. او در سال ۱۳۳۴ در ترور نافرجام حسین علاء نخست وزیر همراه نواب صفوی شرکت کرد و ۲۷ دی ۱۳۳۷ تیرباران شد و به شهادت رسید.

شاگرد خلف امام خمینی

شهید «آیت‌الله ‌سعیدی» از روحانیون خلاق و خوش‌فکر و از مبارزان سرسخت حکومت پهلوی بود. این شهید درس‌های مقدماتی حوزوی را در محضر پدر شاگردی کرد و بعد از پایان دوره‌های مقدماتی راهی قم شد تا از محضر درس علمای بزرگی چون سید حسین بروجردی و آیت‌الله ‌میرزاهاشم آملی و امام خمینی ره بهره ‌برد. مهم‌ترین فعالیت‌های مبارزاتی آیت‌الله سیدمحمدرضا سعیدی در دوران نهضت اسلامی در مسجد امام موسی بن جعفر(ع) محله‌ دولاب تهران بود.

قاری قرآن و پهلوان گود زورخانه

«شهید ابراهیم هادی» از شهیدان جاوید اثر جنگ تحمیلی در محله دولاب است. او از همان دوران کودکی اهل ورزش زورخانه بود و اغلب قبل از رفتن به گود زورخانه قرآن می‌خواند و با همین آیات قرآنی مرشد را همراهی می‌کرد. همچنین از اعضای هیئت جوانان وحدت اسلامی و شاگردان مرحوم علامه «محمدتقی جعفری» بود. بنا به روایت دوستانش، این شهید تا آخرین لحظه در گردان کمیل رزمندگان را سیراب می‌کرد، اما خودش لب تشنه به شهادت رسید.